اگرچه شیرهای پلاستیکی گاهی اوقات به عنوان یک محصول تخصصی دیده میشوند - انتخاب برتر کسانی که محصولات لولهکشی پلاستیکی را برای سیستمهای صنعتی تولید یا طراحی میکنند یا باید تجهیزات فوقالعاده تمیزی در محل داشته باشند - فرض اینکه این شیرها کاربردهای عمومی زیادی ندارند، کوتهبینانه است. در واقعیت، شیرهای پلاستیکی امروزه طیف وسیعی از کاربردها را دارند، زیرا انواع رو به گسترش مواد و طراحان خوبی که به این مواد نیاز دارند، به معنای روشهای بیشتر و بیشتر برای استفاده از این ابزارهای همهکاره است.
خواص پلاستیک
مزایای شیرهای ترموپلاستیک شامل موارد زیر است: مقاومت در برابر خوردگی، مواد شیمیایی و سایش؛ دیوارههای داخلی صاف؛ وزن سبک؛ سهولت نصب؛ طول عمر بالا؛ و هزینه چرخه عمر کمتر. این مزایا منجر به پذیرش گسترده شیرهای پلاستیکی در کاربردهای تجاری و صنعتی مانند توزیع آب، تصفیه فاضلاب، فرآوری فلزات و مواد شیمیایی، مواد غذایی و دارویی، نیروگاهها، پالایشگاههای نفت و موارد دیگر شده است.
شیرهای پلاستیکی را میتوان از مواد مختلفی که در پیکربندیهای مختلفی استفاده میشوند، ساخت. رایجترین شیرهای ترموپلاستیک از پلیوینیل کلرید (PVC)، پلیوینیل کلرید کلردار (CPVC)، پلیپروپیلن (PP) و پلیوینیلیدین فلوراید (PVDF) ساخته میشوند. شیرهای PVC و CPVC معمولاً توسط انتهای سوکت سیمانی حلال یا انتهای رزوهدار و فلنجدار به سیستمهای لولهکشی متصل میشوند. در حالی که PP و PVDF نیاز به اتصال اجزای سیستم لولهکشی، یا با فناوریهای حرارتی، لب به لب یا الکتروفیوژن دارند.
شیرهای ترموپلاستیک در محیطهای خورنده عالی هستند، اما به همان اندازه در خدمات عمومی آب نیز مفید هستند زیرا بدون سرب هستند، در برابر رویزدایی مقاوم هستند و زنگ نمیزنند. سیستمهای لولهکشی و شیرآلات PVC و CPVC باید از نظر اثرات بهداشتی، از جمله الزام کم سرب برای پیوست G، مطابق با استاندارد ۶۱ NSF [بنیاد ملی بهداشت] آزمایش و تأیید شوند. انتخاب ماده مناسب برای سیالات خورنده را میتوان با مراجعه به راهنمای مقاومت شیمیایی سازنده و درک تأثیر دما بر استحکام مواد پلاستیکی انجام داد.
اگرچه پلیپروپیلن نصف استحکام PVC و CPVC را دارد، اما به دلیل عدم وجود حلال شناخته شده، متنوعترین مقاومت شیمیایی را دارد. PP در اسیدهای استیک غلیظ و هیدروکسیدهای غلیظ عملکرد خوبی دارد و همچنین برای محلولهای ملایمتر اکثر اسیدها، قلیاها، نمکها و بسیاری از مواد شیمیایی آلی مناسب است.
PP به صورت مادهای رنگدانهدار یا بدون رنگدانه (طبیعی) موجود است. PP طبیعی به شدت توسط اشعه ماوراء بنفش (UV) تخریب میشود، اما ترکیباتی که حاوی بیش از 2.5٪ رنگدانه کربن سیاه هستند، به طور کافی در برابر اشعه ماوراء بنفش پایدار میشوند.
از آنجا که ترموپلاستیکها به دما حساس هستند، با افزایش دما، میزان فشار یک شیر کاهش مییابد. مواد پلاستیکی مختلف با افزایش دما، کاهش فشار متناظری دارند. دمای سیال ممکن است تنها منبع حرارتی نباشد که میتواند بر میزان فشار شیرهای پلاستیکی تأثیر بگذارد - حداکثر دمای خارجی باید بخشی از ملاحظات طراحی باشد. در برخی موارد، عدم طراحی برای دمای خارجی لولهکشی میتواند به دلیل عدم وجود تکیهگاه لوله، باعث افتادگی بیش از حد شود. حداکثر دمای سرویس PVC، 140 درجه فارنهایت است؛ CPVC حداکثر 220 درجه فارنهایت است؛ PP حداکثر 180 درجه فارنهایت است.
شیرهای توپی، شیرهای یکطرفه، شیرهای پروانهای و شیرهای دیافراگمی در هر یک از مواد ترموپلاستیک مختلف برای سیستمهای لولهکشی تحت فشار رده ۸۰ موجود هستند که دارای گزینههای تریم و لوازم جانبی متنوعی نیز میباشند. شیر توپی استاندارد معمولاً به عنوان یک طراحی یونیون واقعی شناخته میشود که جداسازی بدنه شیر را برای تعمیر و نگهداری بدون ایجاد اختلال در لولهکشی اتصال تسهیل میکند. شیرهای یکطرفه ترموپلاستیک به صورت چکهای توپی، چکهای چرخشی، چکهای y و چکهای مخروطی موجود هستند. شیرهای پروانهای به راحتی با فلنجهای فلزی جفت میشوند زیرا با سوراخهای پیچ، دایرههای پیچ و ابعاد کلی ANSI Class 150 مطابقت دارند. قطر داخلی صاف قطعات ترموپلاستیک فقط به کنترل دقیق شیرهای دیافراگمی میافزاید.
شیرهای توپی از جنس PVC و CPVC توسط چندین شرکت آمریکایی و خارجی در اندازههای ۱/۲ اینچ تا ۶ اینچ با اتصالات سوکتی، رزوهدار یا فلنجی تولید میشوند. طراحی واقعی اتصال شیرهای توپی امروزی شامل دو مهره است که به بدنه پیچ میشوند و آببندیهای الاستومری را بین بدنه و کانکتورهای انتهایی فشرده میکنند. برخی از تولیدکنندگان برای دههها همان طول قرارگیری شیر توپی و رزوههای مهره را حفظ کردهاند تا امکان تعویض آسان شیرهای قدیمیتر بدون تغییر در لولهکشی مجاور فراهم شود.
نصب شیر پروانهای پلاستیکی ساده است زیرا این شیرها به صورت ویفری با آببندهای الاستومری طراحی شده در بدنه ساخته میشوند. آنها نیازی به اضافه کردن واشر ندارند. پیچ کردن شیر پروانهای پلاستیکی که بین دو فلنج جفت قرار میگیرد، باید با دقت و با افزایش گشتاور پیچ توصیه شده در سه مرحله انجام شود. این کار برای اطمینان از آببندی یکنواخت در سراسر سطح و عدم اعمال فشار مکانیکی ناهموار بر روی شیر انجام میشود.
زمان ارسال: ۲۴ دسامبر ۲۰۱۹